Multiple Ballpens - Original Tool
Συνάψεις. Εγκεφαλικές συνάψεις. Χιλιάδες. Και εγκεφαλικά σήματα. Αμέτρητα. Όταν πλέον δεν έχει μείνει τίποτα. Όταν πλέον δεν έχεις πρόσωπο. Όταν πλέον δεν είσαι άνθρωπος. Όταν πλέον δεν έχει σώμα δικό σου.
Μόνο συνάψεις. φωτεινές στο σκοτάδι. Αμέτρητες. Πάλλονται. Αλληλεπιδρούν. Σπρώχνουν η μία την άλλη. Πάνε στο τίποτα. Στέκονται στο τίποτα. Χωρίς πλαίσιο. Προσπαθούν να βγουν από το σκοτάδι που τις έπλασε. Προσπαθούν να βγουν από έναν λαβύρινθο πριν καν να έχουν ιδέα ύπαρξής του. Πάλλονται για να σχηματίσουν κάτι, οτιδήποτε κι ας είναι και σκοτεινό. Αρκεί να μη σταματήσουν. Ακόμη και χωρίς μορφή, χωρίς λόγο, χωρίς ιδιότητα, χωρίς αίσθηση του χώρου, χωρίς πυξίδα. Αρκεί να μη σταματήσουν. Αρκεί να σε κρατήσουν ζωντανό. Ακόμη και χωρίς σώμα, χωρίς λόγο, χωρίς όνομα, χωρίς ιδιότητα, χωρίς τίποτα να έχει μείνει.
Κι ας τα πάρουν όλα απ την αρχή. Λες και είσαι πάλι τεσσάρων και αναβιώνεις τα πάντα από την αρχή. Για να φτάσεις μια μέρα στο παρόν. Για να δεις στο ενδιάμεσο τι μεσολάβησε. Για να δεις το λαβύρινθο από ψηλά. Για να δεις τον εγκλεισμό από μακριά, μέσα από μάτια άλλων. Για να πιστέψεις το απίστευτο. Για να αποτυπώσεις το ανείπωτο. Για να κάνεις εικόνα όσα ποτέ κανείς δεν έβλεπε, εκτός από τους ενόχους και τις συνενόχους. Για να δώσεις στον εαυτό σου άλλη μια αϋπνία. Για να μην πάει χαμένη η προσπάθεια του τετράχρονου. Για να μην πάει χαμένη η υπερπροσπάθεια του εικοσάχρονου. Για να μην πάει χαμένη η αγάπη των παλιών. Για να μην πάει χαμένη η φωνή σου από το μέλλον. Για να μην πάει χαμένη η αγάπη από αυτών από το μέλλον.
Συνάψεις. Σαν γραμμές παράλληλες. Μέχρι να ζαλιστείς, αν μπορείς, γιατί είσαι και βράχος, από σίδερο. Άμορφες συνάψεις, απλά για να αποτυπώσουν το χώρο που βρέθηκες. Έναν χώρο που αλλιώς δεν περιγράφεται.
Paper works as a mirror for my subconscious; a way to reflect on thoughts, and emotions and see deeper into blockages and desires.
My way of thinking and understanding words, physical and social interactions, as well as self-perception is based on images, described as moving shapes or partially transparent pictures that are relocating and are constantly pushing each another, recreating a sense of universal balance.
While studying Fine Arts (Florina- Greece. 2011-2017) I created a painting tool called “multiple ball-pens”. With this tool, I started an art series to picture self-observation of neural activity, the structure of thinking, and social interactive systems. Creating these images was a persistent desire to describe the concept of abstract thinking that exists before any recognizable physical world.
Through painting, I always wanted to question what is visible and what is not.
About Nathanail
Nathanail Evan Linardis was born in Arta - Greece, in 1993. He started painting at a young age and was awarded in many national painting competitions during his school years.
He has also shown interest in music composition, singing, and guitar since he was five. Growing up his poetry was evolving and interacting with his painting projects and it climaxed in his university years.
He studied at Florina’s School of Visual and Applied Arts. His work was
mainly abstract painting, ambient music, and digital media. His main research had its roots in neurology, trauma and cognitive psychotherapy.
Email: linardis.netanel@gmail.com